Zeilmakersarmoede

Vorig najaar was het 10 jaren geleden dat we een volledig gesponsorde nieuwe grote kuiptent van Fa. Tejin Aramid bij Schokker in Volendam mochten laten maken, die onze hele kuip overdekt. De Meander V is namelijk een zeeschip met hoge drempels in de waterdichte kneveldeuren en daar krijgen we een ALS patiënt - die gekluisterd is aan een 400 kg zware elektrische rolstoel - niet door naar binnen. Helaas is het niet altijd mooi weer in Nederland dus bedachten we voor deze categorie vaargasten een volledig overdekte ruimte op het achterdek in onze 20 vierkante meter grote kuip.
Daar hebben we nu 10 jaren plezier van gehad, maar de eigenschap van vinyldoek is - dat het onder invloed van het zonlicht - krimpt. Gelukkig ben ik zelf ook handig achter de naaimachine, want in mijn vorige beroep als orthopedist moesten we o.a. ook korsetten naaien. Zo zette ik er steeds weer een stukje bij aan om de ritsen dicht te kunnen krijgen en dat is nu opgelopen tot een kleine 10 centimeter in de gehele omtrek! Ook de stiknaden scheuren los, want de zon heeft de draden hun kracht ontnomen en enkele ramen zijn niet meer doorzichtig.

Tijd voor een volledig nieuwe kuiptent dus en eigenlijk wilden we die er nog voor de winter op, maar niemand heeft tijd! De firma Schokker is gestopt en alle andere zeilmakers hebben het druk. Onze hoop is gevestigd op dit voorjaar, opdat er dan iemand ons aan een nieuwe tent kan helpen en tot die tijd moeten we ons redden met de oude gare tent.
We hebben tijdens onze wintertocht in zeven weken tijd een aantal stormen over ons heen gehad en onze oude tent doorstond de beproevingen maar amper. Daar waar het stiksel los dreigde te scheuren, brachten duktape en tyraps uitkomst, maar de zorg bleef en het werd er ook niet fraaier op.

Na een heerlijke maand op Terschelling, vonden we een mooie dag om weer terug te keren naar de vaste wal. We hebben nog even voordat de drukte weer begint, dus besluiten we een rondje Friesland te doen met als doel: op zoek naar een zeilmaker die onze kuiptent kan repareren, zo mogelijk vervangen. Eerste stop Grou, want daar barst het van de zeilmakers, maar helaas heeft niemand tijd. Alle zeilmakers zitten de komende maanden vol met werk. Tweede stop Sneek. Ook daar zit iedereen tot over de oren in het werk. Enfin… ik heb hem zelf weer gerepareerd, in de hoop dat hij de volgende storm zal overleven.
Tijdens het repareren schieten mijn gedachten heen en weer… Waarom hebben nagenoeg alle zeilmakerijen het zo druk? Zouden ze het zo druk hebben omdat onze zeilen en tenten vanwege de klimaatverandering steeds frequenter en steeds hardere winden zullen moeten trotseren? Of komen er misschien steeds meer boten bij? Of worden er vanwege allerlei milieuvoorschriften steeds slechtere materialen gebruikt die niet tegen het UV licht kunnen? Of is het gewoon de desinteresse om nog zeilmaker te worden en is er geen personeel te krijgen? Vreemd, het is zo’n mooi beroep…
Ik denk een combinatie van alles. In ieder geval moet je knap vooruit plannen om nog ergens een zeiltje te kunnen laten maken.

Evert

Update:

Zoals ik al schreef, was er nergens een zeilmaker te vinden die op korte termijn onze totaal versleten kuiptent kon vervangen. Monnickendam, Volendam, Grou, Sneek, het barst van de zeilmakers maar de veel gehoorde opmerking was; "In augustus ben je misschien aan de beurt!"
We doen Urk op onze winterreis aan en de havenmeester vraagt hoe lang we blijven:"We hopen dat er hier iemand tijd heeft voor een nieuwe kuiptent, want de oude is stuk en die moet nog voor het vaarseizoen worden vervangen..." antwoord ik.
"Bel de jongens van Post even. Die kunnen dat wel en zij hebben misschien tijd."
Eén telefoontje later staat er binnen een uur een auto van Post zonweringen urk. "Wij gaan je wel helpen hoor. Komt goed, we beginnen overmorgen!"
Inmiddels is de oude tent er af en wordt er hard gewerkt aan een nieuwe tent. Hoe blij kunnen mensen hier op Urk je maken?